Jak cudzoziemcy mogą rejestrować i prowadzić firmę w Polsce

Cudzoziemcy mogą rejestrować i prowadzić firmę na takich samych zasadach jak obywatele polscy, jeśli spełniają warunki z przepisów swobodzie działalności gospodarczej.

Publikacja: 14.03.2018 04:30

Jak cudzoziemcy mogą rejestrować i prowadzić firmę w Polsce

Foto: Adobe Stock

W niektórych przypadkach rejestracja i prowadzenie firmy w Polsce przez cudzoziemców odbywa się to na takich samych zasadach, jak w przypadku Polaków.

Warunki, które powinien spełniać obcokrajowiec, aby móc założyć legalnie firmę w Polsce, określa ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie gospodarczej. Przede wszystkim istotne znaczenie ma obywatelstwo obcokrajowca – to, czy pochodzi on z jednego z krajów Unii Europejskiej, czy z innego, nienależącego do Wspólnoty państwa, decyduje o warunkach oraz dokumentach wymaganych do rejestracji firmy.

Osoby z Unii mają łatwiej

W przypadku obcokrajowców legitymujących się obywatelstwem państw:

- członkowskich Unii Europejskiej;

- członkowskich Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA);

- należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez dane państwo z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi;

– rejestracja nowej firmy odbywa się na takich samych zasadach, jak w przypadku polskiego obywatela (art. 13 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Przepisy nie wymagają tu żadnych dodatkowych dokumentów.

Dodatkowe wymagania

Osoby spoza wymienionych krajów, które chcą zarejestrować działalność gospodarczą w  olsce, muszą posiadać dodatkowe zezwolenia, które uprawniają do założenia i prowadzenia firmy. Choć lista z przepisów jest długa, to jednak warto ją przeanalizować i zweryfikować, czy obcokrajowiec posiada którekolwiek z wymienionych zezwoleń. Jeśli tak, wówczas uprawniony jest do założenia i prowadzenia działalności gospodarczej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Gdy nie posiada żadnego z wymienionych dokumentów, wówczas powinien skontaktować się z właściwym dla województwa, w którym mieszka, urzędem wojewódzkim.

Zezwolenia, o których mowa to:

• zezwolenie na pobyt stały;

• zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;

• zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 144 (celu kształcenia się na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia lub jednolitych studiach magisterskich albo studiach trzeciego stopnia lub zamierza odbyć kurs przygotowawczy do podjęcia nauki na tych studiach przy spełnieniu odpowiednich warunków) lub art. 159 ust. 1 ( w celu połączenia się z rodziną), lub art. 186 ust. 1 pkt 3 (posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej) i 4 ustawy o cudzoziemcach (jest członkiem rodziny cudzoziemca, o którym mowa w pkt 3, z którym przebywał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i towarzyszy mu lub chce się z nim połączyć);

• status uchodźcy;

• ochronę uzupełniającą;

• zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany;

• zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

• zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG.

Poza tym, podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy mogą osoby, które:

• korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej

• mają ważną Kartę Polaka;

• są członkami rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, dołączającymi do obywateli państw, o których mowa w ust. 1, lub przebywającymi z nimi.

Cudzoziemcy, którzy nie mogą wylegitymować się żadnym z wymienionych dokumentów, a posiadają inny dokument uprawniający ich do legalnego przebywania na terenie Polski, np. wiza, mogą założyć i prowadzić działalność gospodarczą, ale tylko i wyłącznie w formie spółki komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z o.o., akcyjnej.

Wpis w CEIDG

Cudzoziemiec, uprawniony do założenia działalności gospodarczej w Polsce, składa wniosek o wpis w Centralnej Ewidencji Informacji Działalności Gospodarczej osobiście, pocztą lub on-line — poprzez wypełnienie elektronicznego formularza. Ci obcokrajowcy, którzy nie posiadają NIP albo PESEL, składając wniosek elektronicznie zobowiązani są dodatkowo osobiście potwierdzić założenie konta w urzędzie miasta lub gminy, poprzez okazanie dokumentu poświadczającego dane osobowe oraz obywatelstwo.

Uwaga! Od zeszłego roku we wniosku o wpis do CEIDG należy zamieścić oświadczenie, czy wnioskodawca jest cudzoziemcem. Jeśli jest, należy dołączyć oświadczenie, czy jest właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonych na terenie Polski KRS też może być potrzebny

Rejestracja spółki z o.o. oraz komandytowej w Krajowym Rejestrze Sądowym może odbyć się elektronicznie, osobiście lub pocztą. Aby założyć spółkę z wykorzystaniem systemu elektronicznego należy się zarejestrować na portalu Ministerstwa Sprawiedliwości, po czym zalogować i złożyć on-line odpowiedni wniosek. W przypadku spółki akcyjnej i komandytowo-akcyjnej nie ma możliwości złożenia wniosku elektronicznie. Pozostaje więc osobiste złożenie lub wysyłka pocztą.

Konieczna ewidencja godzin

W przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, zarówno obywateli Polski, jak i innych krajów, świadczących usługę na rzecz innego przedsiębiorcy obowiązuje ewidencjonowanie godzin wykonywania zadań w celu udokumentowania stawki za godzinę wyższej niż obowiązująca w danym roku kalendarzowym minimalna stawka dla osób świadczących usługę. Choć ustawodawca nie ustalił, w jaki sposób dokładnie ma być prowadzona ewidencja, to jednak nie powinna pozostawiać ona wątpliwości, co do zachowania minimalnej kwoty wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług.

Podatek do rozliczenia

W celu określenia obowiązków podatkowych przedsiębiorcy będącego cudzoziemcem, prowadzącego działalność gospodarczą w Polsce, należy przede wszystkim ustalić jego rezydencję podatkową. Osoby, które posiadają w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub przebywają w kraju dłużej niż 183 dni w roku podatkowym mają nieograniczony obowiązek podatków. Ograniczony obowiązek podatkowy spoczywa zaś na osobach fizycznych, które nie spełniają wyżej wymienionych kryteriów. W przypadku nieograniczonego obowiązku podatkowego przedsiębiorca rozliczy w Polsce wszystkie osiągnięte dochody, niezależnie od ich źródła. Jeżeli jednak okaże się, że posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, wówczas zobligowany będzie do rozliczenia z fiskusem tylko tych dochodów, które osiągnął na terenie Polski. Zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi za dochody osiągnięte na terytorium Polski uważa się m.in. te z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski. W przypadku rozliczenia podatku polskiego nierezydenta należy kierować się zapisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli została ona podpisana z krajem cudzoziemca. Cudzoziemcy powinni składać deklaracje podatkowe oraz wpłacać należne zaliczki do urzędu skarbowego właściwego dla województwa, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza. Jeżeli działalność prowadzona jest na terenie kilku województw, wówczas właściwym urzędem będzie Trzeci Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście.

Czasem bez ZUS

W przypadku prowadzenia przez cudzoziemców działalności gospodarczej oraz braku dokumentów zwalniających z opłacania w Polsce składek ZUS, obowiązują ich zasady oraz stawki składek takie, jak w przypadku polskich przedsiębiorców. Są jednak sytuacje, które pozwalają zastosować zwolnienie z opłacania składek przez cudzoziemców. Jeżeli bowiem podlegają oni ustawodawstwu w innym, członkowskim kraju Unii Europejskiej bądź kraju, z którym Polska ma podpisane specjalne porozumienie, wówczas powinni postarać się o zaświadczenie A1, które zwolni ich z obowiązku opłacania składek w Polsce. W Polsce zaświadczenie to wydawane jest przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a za granicą przez ich odpowiedniki.

—Magdalena Ciałkowska, menedżer ds. Zarządzania Zasobami Ludzkimi i Administracji Kadrowo-Płacowej w Dziale Business Services & Outsourcing BDO

W niektórych przypadkach rejestracja i prowadzenie firmy w Polsce przez cudzoziemców odbywa się to na takich samych zasadach, jak w przypadku Polaków.

Warunki, które powinien spełniać obcokrajowiec, aby móc założyć legalnie firmę w Polsce, określa ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie gospodarczej. Przede wszystkim istotne znaczenie ma obywatelstwo obcokrajowca – to, czy pochodzi on z jednego z krajów Unii Europejskiej, czy z innego, nienależącego do Wspólnoty państwa, decyduje o warunkach oraz dokumentach wymaganych do rejestracji firmy.

Pozostało 93% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe