W interesie pracodawców jest podjęcie działań, które pozwolą osiągnąć zgodność z dyrektywą jeszcze przed jej wdrożeniem. Chodzi w szczególności o wykrycie i zniwelowanie nieuzasadnionych różnic w wynagradzaniu kobiet i mężczyzn.

Ustalając podstawę wymiaru zasiłku z ubezpieczenia społecznego, wynagrodzenie za miesiąc, w którym pracownik korzystał ze zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej należy uzupełnić do kwoty, jaką by uzyskał, gdyby takiego zwolnienia nie brał.

Reguły dokonywania potrąceń różnią się w zależności od rodzaju egzekwowanego roszczenia oraz świadczenia podlegającego potrąceniom. Inne należy stosować do wynagrodzenia za pracę, a inne do zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Od 25 marca 2024. pracodawca, który otrzyma zajęcie wynagrodzenia pracownika, ma obowiązek dokonywać na jego podstawie również potrąceń z zasiłków – o ile je wypłaca.

W razie ogłoszenia upadłości firmy zaprzestaje ona finansowania wpłat do PPK. Jednak uczestnik PPK może zadeklarować dalsze finansowanie swoich wpłat. Ma też prawo później zmienić zdanie.

Już teraz pracownik może żądać podania informacji o wynagrodzeniu innych osób zajmujących podobne stanowisko i wykonujących pracę porównywalną. Obecnie jednak musi uprawdopodobnić roszczenie z tytułu nierównego traktowania w wynagradzaniu. Niedługo to się zmieni.

Do płacy minimalnej nie będą wliczane premie i dodatki. Poziom najniższego wynagrodzenia (obecnie 4242 zł) ma osiągać „czysta” pensja, czyli płaca zasadnicza.

To pozwany pracodawca będzie miał obowiązek wykazania w sądzie, że wypłacanie pracownikowi niższej pensji nie było wynikiem bezpośredniej ani pośredniej dyskryminacji płacowej ze względu na płeć.

Tylko zajęcie wynagrodzenia za pracę dokonane po 24 marca 2024 r. obejmuje także zasiłki. Nawet jeśli postępowanie egzekucyjne wobec pracownika podjęto wcześniej.