(...) Zagadnienie to regulują art. 127-138 ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (DzU z 2018 r., poz. 2094 z późn. zm.), uwzględniające postanowienia dyrektywy Rady 2009/50/WE z 25 maja 2009 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (DzU UE L 2009.155.17).
Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 2 tej dyrektywy, w ciągu pierwszych dwóch lat legalnego zatrudnienia posiadacza niebieskiej karty UE w danym państwie członkowskim jego dostęp do rynku pracy ogranicza się do wykonywania za wynagrodzeniem pracy spełniającej warunki przyjęcia określone w art. 5 dyrektywy. Po tych pierwszych dwóch latach, państwa członkowskie mogą przyznać danym osobom prawa w zakresie dostępu do pracy wymagającej wysokich kwalifikacji równe prawom obywateli tych państw.
W ciągu pierwszych dwóch lat legalnego zatrudnienia posiadacza niebieskiej karty UE w danym państwie członkowskim zmiany pracodawcy wymagają uzyskania uprzedniego pisemnego zezwolenia właściwych organów państwa członkowskiego pobytu zgodnie z procedurami krajowymi oraz z terminami określonymi w art. 11 ust. 1 dyrektywy. Zmiany, które mają wpływ na warunki przyjęcia, wymagają uprzedniego powiadomienia o nich lub – jeżeli tak stanowi prawo krajowe – uprzedniego zezwolenia. Po tych pierwszych dwóch latach, gdy zainteresowane państwo członkowskie nie korzysta z możliwości ustanowionej w ust. 1 w odniesieniu do równego traktowania, dana osoba powiadamia, zgodnie z procedurami krajowymi, właściwe organy państwa członkowskiego pobytu o zmianach, które mają wpływ na warunki określone w art. 5 dyrektywy.
Przytoczone przepisy dyrektywy 2009/50/WE zostały wdrożone do polskiego porządku prawnego w treści art. 135 powołanej ustawy o cudzoziemcach. Zgodnie z art. 135 ust. 2 tej ustawy, bez zmiany zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji cudzoziemiec, w okresie pierwszych 2 lat pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie tego zezwolenia, nie może rozpocząć wykonywania pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, nie może zmienić stanowiska, na jakim jest zatrudniony, jak również nie można mu wypłacać wynagrodzenia niższego niż określone w zezwoleniu.
W myśl art. 135 ust. 1 cytowanej ustawy, zmiana ww. zezwolenia może być dokonana w każdym czasie, na wniosek cudzoziemca, przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca, jeżeli cudzoziemiec zamierza rozpocząć wykonywanie pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, zamierza zmienić stanowisko lub będzie otrzymywać niższe wynagrodzenie niż określone w zezwoleniu.
